Το νομοσχέδιο του γερουσιαστή των ΗΠΑ Λίντσεϊ Γκράχαμ θα είναι ένα «μεγάλο μήνυμα» προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, δήλωσε ο Νιουτ Γκίνγκριτς, στενός συνεργάτης του Αμερικανού ηγέτη Ντόναλντ Τραμπ, στη σελίδα του στο κοινωνικό δίκτυο X.
Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας . Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΟΡΗΓΟ. Ανένδοτος για να φύγουν οι Ψεύτες,οι κλέφτες,και οιΠροδότες.«Ου δη πάτριον εστί ηγείσθαι τους επήλυδας των αυτοχθόνων….»...
9/7/25
Οι πολεμοχαρείς πιέζουν αγόρητα τον Τραμπ
103 χρόνια από την Μικρασιατική Προδοσία. Η Διάσκεψη του Μπεϊκόζ εν αναμονή της ελληνικής καταστροφής ανεβλήθη και θα γινόταν μετά τη λεγόμενη «καταστροφή» στον Μούνδρο.. Ο απεσταλμένος του Λονδίνου στρατηγός Τάουσεντ έφθασε στην Άγκυρα.. Οι Προδότες αποφάσισαν το κλείσιμο της Βουλής για διακοπές.
Ο Τάουσεντ στάλθηκε στην Αγκυρα για να κλείσει την τελική συμφωνία των Αγγλων με τον Κεμάλ.Σε 35 ημέρες θα γινόταν η Επίοθεση στον Αφιόν καταχισάρ
.png)
.png)
Οι μελλοθάνατοι Προδότες συνέχιζαν να συζητούν για την διαχελιρθσγ της Συμφοράς. Ο Αρχιπροδότης Γλυξμποργκ εξακολουθούσε να ελπίζει στην ανταλλαγή της Σμύρνης με την Κωνσταντινούπολη.
9 Ιουλίου του 1961. Ο Κουφός Κλεφτολουμπινέ μας συνέδεσε με την Ευρώπη
Το μεσημέρι της Κυριακής, 9 Ιουλίου του 1961, στην Αίθουσα Τροπαίων της Βουλής, υπογράφτηκε επίσημα η συμφωνία σύνδεσης Ελλάδας-Ε.Ο.Κ.Από ελληνικής πλευράς την υπέγραψαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο υπουργός Συντονισμού Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης και ο υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Αβέρωφ.
Εκ μέρους του Βελγίου υπέγραψε ο υπουργός Εξωτερικών Πολ-Ανρί Σπάακ, εκ μέρους της Γαλλίας ο υπουργός Εξωτερικών Ζακ Μορίς Κουβ ντε Μιρβίλ, εκ μέρους της Ιταλίας ο υπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου Εμίλιο Κολόμπο, εκ μέρους του Λουξεμβούργου ο υπουργός Εξωτερικών Ευγένιος Σάους. Η Ολλανδία εκπροσωπήθηκε από τον υφυπουργό Εξωτερικών Χ. βαν Χούτεν,
ενώ η Δυτική Γερμανία από τον πρέσβη της στην Αθήνα Γκέμπχαρτ Ζέελος.
Εκ μέρους του συμβουλίου της Ε.Ο.Κ. υπέγραψε τη συμφωνία ο αντικαγκελάριος και υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Δυτικής Γερμανίας Λούντβιχ Έρχαρντ,, ενώ παρών ήταν και ο πρόεδρος της Κομισιόν, Βάλτερ Χάλσταϊν, όπως και ο Ζαν Ρέι, μέλος της Κομισιόν,
η ατλαντική αλληλεγγύη δεν πρέπει να είναι μόνον πολιτική και στρατιωτική, αλλά να στηρίζεται και επί στενής οικονομικής αλληλεγγύης, η οποία και είναι μία εκ των βάσεων επί των οποίων
103 χρόνια από την Μικρασιατική Προδοσία. Η βοήθεια των Ιουδαίων συντρόφων προς τον Κεμάλ ήταν 10 εκ χρυσά ρούβλια . (Από την Πράβντα της 9ης Ιουλίου 1956)
-fotor-2023070915938.png)
O Μωϋσής Φρούντζε είχε το ρωσικό όνομα Μιχαήλ.
9 Ιουλίου ο Αμερικανός Σύμμαχος ως Πόντιος Πιλάτος ένιψε τας χείρας τους για τις σφαγες των Ελλήνων στην Κύπρο
51χρόνια από την Προδοσία της Κύπρου. Στις 9 Ιουλίου 1974, 6 ημέρες πριν το Κίνημα της Εθνοφρουράς στην Λευκωσία, και 11 ημέρες πριν την «εκδρομή» του Αττίλα στο «πέντε Μίλι» στην Λευκωσία έγινε η τελική σύσκεψη. Κάθε χαζός δεξιός, Λακε «δαιμόνιος» , Κομποσκοινάκιας, Κλεφτολουμπινές,Πουστροφιλελέρας, οφείλει να σκεφτεί γιατί δεν στάλθηκαν τα υποβρύχια στην Κύπρο.
9 Ιουλίου 1715. Η Άλωση του Παλαμηδίου και η Παράδοση του Ναυπλίου στους Τούρκους
Η αρχική ιδέα για την οχύρωση του Παλαμηδιού ήταν του Μοροζίνι , αλλά ο δόγης πέθανε στο Ναύπλιο στις 6 Ιανουαρίου 1694 .

Το Ανάπλι το 1688 πριν χτιστεί το Παλαμήδι
Ο αυτόπτης της Άλωσης Μάνθος Ιωάννου στο χρονικό για την Άλωση του Ναυπλίου έγραψε.... «Και το Σάββατο την αυγήν δίδει φωτιάν στη μίναν κ ‘ εγύρισαν τους Χριστιανούς, λίγοι αναμείναν».
Ο Οθωμανικός στρατός με το σήμα του Σερασκέρη, άρχισε την έφοδο κατά του Παλαμιδίου του οποίου τα πλείστα των πυροβόλων είχαν «καθηλωθεί».
Η φρουρά εκ 500—600 ανδρών ανετράπη γρήγορα . Ό Ενετός Διοικητής του Παλαμηδίου Ζάκος, ο αρχηγός της φρουράς Αθηναίος Λεονάρδος Ταρωνίτης και όσοι της φρουράς δεν μπόρεσαν να διαφύγουν προς την πόλιν κατεσφάγησαν υπό των Τούρκων.
Το Τουρκικό σώμα, το ταγμένο κατά του Ναυπλίου, με την ανατίναξη του λαγουμιού διέρρηξε το εξωτερικό σφηνοειδές πρόχωμα του προμαχώνα της Πύλης της Ξηράς,, και το οποίο οι Ενετοί εξελθόντες προσπάθησαν να το κλείσουν ματαίως.
«Η φρουρά του Ναυπλίου και της Ακροναυπλίας πανταχόθεν προσβαλλομένη περιήλθεν εις άπέλπιδα θέση μη άριθμούσα δέ ήδη πλέον τών 700 άνδρών, και ούδαμόθεν ούδεμίαν προσδοκώσα βοήθειαν, τό μάταιον άλλως τής αντιστάσεως καθορώσα, ύψωσε τήν λευκήν σημαίαν και παρεδόθη άνευ όρων εις τήν διάκρισιν τών νικητών, ύψωσε τήν λευκήν σημαίαν και παρεδόθη άνευ όρων εις τήν διάκρισιν τών νικητών». Οι Τούρκοι την μεσημβρία του Σαββάτου 9 Ιουλίου 1715, άνοιξαν τις πύλες και ορμήσαν για πλιάτσικο έξ όλων τών σημείων εις τήν πόλιν " θύοντες και λεηλατοΰντες" το παν . "Οι Τούρκοι κύριοι ούτω γενόμενοι πάντων τών φρουρίων τοΰ Ναυπλίου, τά πάντα παρέδωκαν εις την αρπαγήν και την καταστροφήν. Η φρουρά και οι κάτοικοι υπέστησαν πανωλεθρίαν. Οι πλείστοι τούτων έσφάγησαν εις τα οδούς κατά τήν ώραν τής πρώτης εισβολής. Ό Ενετός Φρούραρχος, ο Έλλην Άρχηγός Πάλης και πάντες οί άξιωματικοί και οί οπλίτες έν τέλει ανηλεώς έθανατώθησαν. Ό εύπορώτερος τών Ναυπλιέων Ελλήνων, Θεόδωρος Πλανήτερος συναπωλέσθη μετά του άδελφού του και τής περιουσίας του ολοκλήρου".
Την Άλωση του Ναυπλίου έζησαν ο Κεφαλλονίτης Πέτρος Κατσαΐτης και ο Γιαννιώτης Μάνθος Ιωάννου.
Αμφότεροι ήσαν τότε εγκατεστημένοι στο Ναύπλιο και αιχμαλωτίστηκαν από τους Τούρκους. Και οι δύο κατόρθωσαν να απελευθερωθούν και έγραψαν ο μεν Κατσαΐτης τον «Κλαυθμό Πελοποννήσου προς Ελλάδα», ο δε Μάνθος Ιωάννου την «Συμφορά και αιχμαλωσία Μορέως». Και στα δύο αυτά τα μακρόσυρτα ποιήματα γίνεται εκτενής αναφορά στην Άλωση του Ναυπλίου το 1715.
Ο Καταστρεπτικός, για τον Αναγεννόμενο Ελληνισμό, θάνατος του μέλλοντος βασιλιά των Ελλήνων, Κωνσταντίνου Υψηλάντη στις 9 Ιουλίου 1816

Στις 9 Ιουλίου 1816, πέθανε στο Κίεβο, σε ηλικία μόλις 56 ετών , μετά από ένα ταξίδι στην Αγία Πετρούπολη, ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης.
Ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης, είχε μεταβεί την άνοιξη του 1816, στην Αγία Πετρούπολη για να ενεργοποιήσει τις υποσχέσεις που του είχε δώσει το 1806, ο Τσάρος Αλέξανδρος, για την απελευθέρωση των Ελλήνων, υποβάλλοντας ένα σχέδιο «για την Ανατολή».
Είναι απολύτως βέβαιο, ότι στις συζητήσεις αυτές συμμετείχε και ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Δυστυχώς, ούτε από το αρχείο Καποδίστρια ούτε από το αρχείο Υψηλάντη ούτε από τα ρωσικά αυτοκρατορικά αρχεία, έχει φωτιστεί το περιεχόμενο αυτών των συνομιλιών.
Ο Υψηλάντης είχε τρεις συναντήσεις με τον Τσάρο που κατέληξαν ανεπιτυχώς.
Επέστρεψε στο Κίεβο όπου διέμενε, και πέθανε.
Το ότι ο θάνατός του προκλήθηκε από την θλίψη του, μπορεί να μην είναι μόνο «ρομαντική» διατύπωση, αφού άλλωστε υπέφερε από την καρδία του, όπως και τα παιδιά του, Αλέξανδρος, Νικόλαος και Δημήτριος.
Ο ξαφνικός θάνατος του συζητήθηκε τότε σε όλη τη Ρωσία και παρουσιάστηκε ως «αρκετά μυστηριώδης» .
Ο Θάνατός του πάντως, άφησε ακέφαλη την Ελληνική Επανάσταση αφού εκείνος θα ήταν ο μέλλων βασιλεύς των Ελλήνων.
Ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης, ως Μέγας Διερμηνέας πέτυχε την Ρωσσοτουρκική συμμαχία κατά των Γάλλων και δημιούργησε την Επτάνησο Πολιτεία.
Στις 5 Μαρτίου, άρχισε η Ρωσσοτουρκική Κατοχή των Ιονίων Νήσων και στις 8 Μαρτίου 1799 διορίστηκε ηγεμών στης Μολδαβίας όπου παρέμεινε ως τις 4 Ιουλίου 1801.
Την 1η Σεπτέμβριου του 1802 ανέλαβε την ηγεμονία της Βλαχίας όπου παρέμεινε ως τον Αύγουστο του 1806, οπότε ο Γάλος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη Οράτιος Σεμπαστιάνι πέτυχε την καθαίρεση του επειδή, «υποστήριζε τη ρώσικη πολιτική» και «βοηθούσε τη σερβική επανάσταση».
Ο Υψηλάντης αποστάτησε από τους Τούρκους και ανακηρύχτηκε από τους Βογιάρους Ηγεμών την Ενωμένης Βλαχίας και Μολδαβίας. Σε αντίποινα, ο Σουλτάνος διέταξε τον αποκεφαλισμό του 80χρονου πατέρα του Αλέξανδρου και δήμευσε την περιουσία των Υψηλαντών.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποκεφαλίστηκε στις 13 Ιανουαρίου 1807.
Με την είσοδο στις ηγεμονίες των ρωσικών στρατευμάτων στις 27 Δεκεμβρίου 1806 αναγνωρίστηκε ως Ηγεμών της Ενωμένης Βλαχίας και Μολδαβίας,από τους Ρώσους.
Ο Υψηλάντης, υπήρξε και αυτός θύμα της συνθήκης του Τιλισίτ και υποχρεώθηκε να φύγει από το Βουκουρέστι στις 28 Αυγούστου 1807 και να μεταβεί στο Ιάσιο, . Υποχρεώθηκε να φύγει και από το Ιάσιο στις 17 Σεπτεμβρίου 1807 και να ζητήσει άσυλο στην Ρωσία.
Στον Κωνσταντίνο Υψηλάντη δόθηκε καταφύγιο στο Κίεβο
Για ένα μικρό χρονικό διάστημα το 1808 αναγκάστηκε να ζήσει στη Μόσχα χωρίς τα άλλα μέλη της οικογένειας.
Στη Μόσχα, ο Υψηλάντης συνεννοήθηκε με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο τον Φυραρή ο οποίος ηγείτο του μηχανισμού του «Φοίνικα» και από κοινού αποφάσισαν την συγκρότηση Επαναστατικής Εταιρείας με σκοπό την απελευθέρωση του Γένους.
Σε αυτή την Συμφωνία προσχώρησε το 1811 ο απεσταλμένος των Φιλογενών της Κέρκυρας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, όταν επισκέφτηκε τον Μαυροκορδάτο στη Μόσχα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Οι πολεμοχαρείς πιέζουν αγόρητα τον Τραμπ
Το νομοσχέδιο του γερουσιαστή των ΗΠΑ Λίντσεϊ Γκράχαμ θα είναι ένα «μεγάλο μήνυμα» προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, δήλωσε ο Νιουτ ...